Nong Khai

Hallo,

Iets langer dan verwacht (internet deed het niet gisteren in Bangkok) en inmiddels aangekomen in sereen Nong Khai weer een bericht. Voor dat ik overga in gezwijmel over de plek waar we nu zijn, nog een stuk over onze ervaringen in Bangkok.

De dagen raken we al aardig kwijt, maar volgens mij was ons laatste bericht woensdagochtend. Na een heerlijk ontbijt en wat tips van een Engels stel zijn we naar Lumphini park gegaan met de ..... tuktuk. Oh wat zijn die dingen toch gaaf. Eerst flink afdingen en dan, beetje onderuitgezakt anders zie je niks, het verkeer in Bangkok ervaren. Waar in Japan alles geruisloos ging, hoor je hier alleen maar lawaai van brommers, karretjes, auto's en mensen. Een hele overstap, maar we hebben er beide geen problemen mee. Soms hou je even je adem in terwijl je je goed vasthoudt als de driver een rare wendig maakt of die bus naast je wel heeeeel dichtbij komt, maar eerlijk gezegd went dat snel. In het park ging het lawaai naar de achtergrond en konden we heerlijk genieten van de natuur. Nou ja genieten. Uit mijn ooghoek zie ik daar in het gras bij het water toch wel een heel rare boomstam. Tegelijk met een klein gilletje zag ik dat het een varaan is (een heel grote hagedis, van ruim een meter). Sam natuurlijk meteen in de actie stand, want waarom gil je. Haha nou daarom al wijzend naar het beest. Wetende dat deze beesten heel snel kunnen lopen, waren we toch enigszins voorzichtig toen we wat foto's maakten. Na deze ene volgden er nog vier van deze beesten in verschillende grote en 1 nagezeten door lokalen; ik vermoed plaatstelijke sport :). Inmiddels was de temperatuur ook opgelopen tot vermoedelijk boven de dertig graden. Na het toch frisse Japan een heerlijk gevoel. Toen maar weer de drukte in en op zoek naar een shoppingmall. Daar geen gebrek aan Bangkok. Een gevonden wij op zoek naar een goedkope mp3-speler aangezien die van mij de geest heeft gegeven, grrrr en dat na 2 weken al. Met het oog op 'alles is hier goedkoper' langs bij al die kraampjes op de technische department. Al snel kwamen we erachter dat niet alles hier goedkoper is en dat veel namaak is en  namaak is het toch ook net niet. Dus zonder resultaat lekker terug naar het hotel. Na een ranzige Chinees lang leve de McDonalds :). En hierna vonden we wel dat we een biertje verdiend hadden, dus op naar Khaosan road. Na wat live muziek en enkele (uhum) biertjes lekker gaan slapen.

's Ochtends nog liggend in bed het heerlijke nieuws gehoord (dankzij tip Joyce, tnx) dat Claud bevallen is van de twins. Loeverd van harte en we wensen jullie veel liefs en warmte toe vanaf hier. Dag 2 in Bangkok hebben we voornamelijk besteed aan ons reisschema. Vlucht geboekt van Bangkok naar de Filipijnen op 12 januari en eentje gezien die ons van daar naar Jakarta brengt. En voor de volgende dag een kaartje gekocht om met de nachtbus naar Nong Khai te gaan. We dachten leuk van het busstation terug te gaan met de trein, maar zo overgeorganiseerd Japan is zo slecht is het in Bangkok geregeld. En even iemand aanspreken om de weg te wijzen, is altijd verraderlijk want vaak zijn het de tuktukdrivers die je allerlei opties geven om naar toe te gaan. En uiteraard willen zij je wel even brengen. Een conclusie hebben we getrokken, dat is toch niet echt ons ding. Maar het hoort erbij en gewoon doorlopen dan maar. Wel jammer is dat als wel iemand naar je toekomt met oprechte bedoelingen je die ook snel wil wegmanen. Voor Sam was het tijd om naar de kapper te gaan en toevallig zit er een tegenover het hotel. Dus wij naar binnen. De kapster keek op terwijl ze liggend de krant aan het lezen was en leek toch enigszins verbaasd ons te zien. Sam in de stoel en ze begon met een kam en de tondeuse. Eerst boven de oortjes er wat af en toen de achterkant. Beetje rechts eraf, beetje links eraf...toch nog beetje rechts eraf, bij de oren nog een beetje en toch ook nog wat aan de achterkant. Inmiddels stond het zweet niet alleen tussen de billen vanwege de zon, maar ook omdat ik bang was met een gabber weer naar buiten te lopen. Geprobeerd aan te geven dat het nu aan de achterkant echt genoeg was, maar dat was lastig want ze sprak geen woord engels. Dus op hoop van zegen dan maar wachten tot ze klaar is. Het uiteindelijke resultaat is niet slecht, het is een echt Amerikaans soldaten kapsel.

's Avonds wilden we weer eens een lekkere maaltijd, want naast de ranzige Chinees hadden we op het busstation ranzig Thais gegeten. Dus op weg naar de plek waar we de eerste avond ook hadden gegeten. Allebei aan de Tom Yum soep (mam, die vind je fantastisch. Hete zure garnalensoep), rijst erbij en noodles....en dat smaakte goed. Dit was het begin van een toch wel bijzondere avond, want Sam had een leuke avond entertainment gevonden..ja wel Thai boxing. Hoewel ik in het begin niet meteen stond te springen van enthousiasme leek me dit wel een echte Thaise belevenis. Zeker omdat donderdag DE avond was in deze boksarena die zeer bekend is. Met de tuktuk erheen en toen kaartje gekocht. Stel je het voor. Je loopt tussen bijna alleen maar lokale mannen, het ziet er een beetje shaby uit. Kaartjes gecontroleerd een betonnen wenteltrap omhoog en toen de arena in. We hadden derderangs kaartjes gekocht, dus boven aan de rond gevormde arena. Daar stonden we tussen de tientallen Thaise mannen. Een plek daartussen gevonden en wachten op een gevecht (er zouden er tien in totaal zijn). Blijkt toch dat die lokalen per wedstrijd met elkaar wedden. En dat gaat met veel geroep en handgebaren en werd ons vriendelijk verzocht de toch wat rustige helft op te zoeken. Tussen ons en de tweede rang zat een driemeter hoog hek en tussen de 2de en 1e een wat lager hek. Maar Het was niet al te groot en we konden het goed zien. Daar zaten we op een betonnen trap en het gevecht begon. Ik vond het aardig spannend, want vechten is toch niet echt mijn ding. Het was even wennen, maar tegen het eind van het eerste gevecht, handelde ik het redelijk. Sam relativeerde heel erg door te zeggen 'het is gewoon rood tegen blauw (kleur broekje)' dat hielp wel. Toen nog niet wetende dat dit het meest milde gevecht zou zijn wat we zouden zien, want daarna gingen ze echt los. Wauw wat was dat heftig en toch ook spannend. Tegen het eind zaten we net zo hard mee te klappen. Niet alleen het gevecht was een beleving, maar ook het wedden. Na een eerste ronde begint het. Ergens start, vermoeden we, een iemand met bieden en dat spreidt zich als een razende uit naar de rest. Dat is echt machtig, want je hoort maar voelt dan ook de spanning stijgen. Al met al een ervaring die we niet hadden willen missen.

Op vrijdag zouden we 's avond om half negen vertrekken en dus konden we nog Bangkok in. We zijn met de boottaxi naar Chinatown gegaan. Hier niet al te lang door een overdekte markt gelopen, waar het heel erg druk was. Toen maar via een zijstraat richting de metro het is zo bijzonder om alleen al door de straatjes te lopen. Zoals ik al zei, is er veel lawaai en overal op straat loop je langs kraampjes waar ze eten verkopen. En sommige dingen zien er erg lekker uit, maar we durven het toch niet echt. Het vlees ligt er gewoon open en bloot van 's ochtendsvroeg tot 's avondslaat. En allerlei geuren komen je tegemoet; thee, kaneel, hout, olie etc. Elke wijk heeft zijn eigen specialiteit, specerijen, staal en stoffen. Vervolgens roept elke tuktukdriver ' Hey you, where you go?'. Dit blijkt een letterlijke vertaling te zijn van hun eigen begroeting. De beste reactie hierop hebben we gemerkt is ' Don't know'. Dan lachen ze wat en rijden door. Toch heb je wel de lokalen nodig, want een kaart en de werkelijkheid komen niet altijd overeen en je zoekt je wezenloos met al die Thaise tekens en hoofdstraten die zijstraten hebben en aangeduid worden met soi 1, soi 2, etc. Een avontuur op zich om van A naar B te komen. Bangkok staat uiteraard bekend om het sextoerisme. Zo was een hotelwerknemer na een tweede blik toch geen vrouw, maar een man in vrouwenkleding en hebben we een kijkje genomen in een beroemde straat waar voornamelijk mannen op zoek gaan naar Thais schoon.

's Avonds de bus in en na een halve film (Robin Hood MET Engels ondertiteling :) ) hebben we redelijk geslapen. En nu zijn we in Nong Khai en mensen wat is ons guesthouse geweldig en wat zou ik jullie hier allemaal mee naar toe willen nemen. We zitten aan de brede Mekong rivier en zien aan de overkant Laos liggen (onze volgende bestemming). Onze kamer is een hutje en de douche is paradijselijk. We staan op grind en een paar stenen omringd door rieten muren met de takken erdoorheen geweven. Oh ja en de wc is ook meesterlijk....niks doorspoelknop gewoon een ton ernaast en een kom om door te spoelen. Hahaha. Dit is waar we naar uit hebben gekeken. Geen drukke stad en veel lawaai, maar rust en natuur. We zijn helemaal in ons element en gaan hier lekker genieten. Vandaag helemaal niks en morgen lekker op de fiets.

Nu eerst nog wat foto's uploaden.

De reacties zijn leuk om te lezen.

Danielle: die foto van het hert was helaas te groot om te uploaden. Jammer want hij was wel gaaf. Die komt dus als we terug zijn.

Mirel probeer ze in bedwang te houden :). Titia hoe staat het met de buik?

Iedereen succes met de kou en ja ik denk ook aan jullie (sorry missen zit er nog niet bij :)
Liefs Sam en Franne