en we gaan weer verder

Hi,

Zoals jullie gemerkt hebben, heb ik morgen niet gehaald met het verder schrijven van onze avonturen. Na drie dagen Swakopmund zijn we door gegaan naar Sossusvlei in de woestijn. Daar hebben we een mooie zonsopkomst gezien vanaf Dune 45. Die duinen zijn iets hoger dan bij ons, dus het was ook een hele klim. Na deze klim eerst een goed ontbijt want de wekker ging om 4.15 af. Daarna hebben we nog een wandeling gemaakt door de woestijn naar 900 jaar oude bomen (uiteraard zonder bladeren). Dat was een bizar gezicht. Deze bomen kunnen zolang leven in een woestijn vanwege hun ellenlange wortels. Na dit warme bezoekje doorgereden naar onze campsite. Voordat we hier kwamen, kregen we een lekke band. Even zag het er naar uit dat onze drieman sterke crew de doppen niet losgedraaid kregen, maar na veel springwerk lukte het uiteindelijk toch. Dit was de tweede nacht met heel heel veel regen. En dit keer waren de tenten nog niet opgezet, dus er werden twee tenten uit de truck gehaald en de rest ging upgraden. Jullie raden natuurlijk wel wat wij hebben gedaan....(zie voor uitslag onderaan de tekst :) )

Volgende dag was het tijd voor Fish River Canyon. De een-na-grootste canyon in de wereld. De grootste is uiteraard de Grand Canyon. Bij zonsondergang na deze mooie plek gebracht en daar hebben we anderhalf uur lopend genoten van de pracht van deze plek. Helaas waren er wolken en was de zonsondergang niet zo mooi als verwacht, maar nog steeds een plaatje. Een deel van de groep wilde daarom 's ochtends nog een keer, maar dit werd weggestemd door de meerderheid. En de sfeer in de groep was al niet om over naar huis te schrijven:).

Toen al weer op de weg naar de laatste plaats in Namibie; Orange River. Hier hebben we heerlijk genoten van het schitterende zwembad en onze spullen van de ene truck naar de andere verplaatst. Blijkbaar had de Zuid Afrikaanse regering besloten vanaf begin dit jaar geen toeristentruck meer toe te laten. Dus alles overgeheveld in een veel veel kleinere Z-A'se truck. Gelukkig waren het maar twee dagen opgepropt zitten met de knieen tegen de stoel aan :(. De volgende dag de grens over en aangekomen in Zuid Afrika. Onze campsite was op een heuvel bij een wijnboer, dus uiteraard wijnproeven. Maar eerst de stinkende tenten opzetten en een beetje laten luchten. Al werd dat moeilijk want het regende een beetje. Maar het wijnproeven maakte alles goed. Veel geleerd over hoe je moet proeven en over de wijnen zelf. Na zes wijnen en nog geen diner zat de sfeer er goed in en hebben we veel gelachen. Na het heerlijke avondeten werden er in het kader van onze laatste avond nog enkele speeches gehouden. Uiteraard door onze kampleider en vervolgens de verrassing voor de groep door onze Japanse reisgenote Yuka. De verrassing zat hem er in dat ze weinig Engels sprak en zich erg op de achtergrond begaf. Maar ja zoals we inmiddels weten de Japanners zijn een erg sociaal volk. Yuka wilde namens haar familie en haar bedrijf iedereen bedanken voor al de support de ze krijgen na de aardbeving en tsunami. Dit ging gepaard met de nodige Japanse buigingen. Het was zo schattig. Toen uiteraard aan ons de taak om onze crew te bedanken. Sam heeft een mooie speech gehouden. Toen waren er nog wat anderen die een paar woordjes hebben gezegd tot hilariteit van ons, maar daar had je bij moeten zijn :). En zo ging onze laatste avond als groep in. En ik denk niet tot verdriet van velen. Het afscheid de volgende dag in Kaapstad was dan ook niet zoals het was in Vic Falls. Sommigen hebben niet eens gedag gezegd en waren weg voordat we er erg in hadden. Ach zo zei het.

We zijn drie nachten in Kaapstad geweest en we hebben onszelf een beetje verwend met een heerlijk hotel, waarbij de wc op 4 meter afstand was en zonder de tussenkomst van een rits....heerlijk was dat. Kaapstad is betoverend mooi. We voelden ons er ook erg veilig, al hebben we andere verhalen daarna gehoord (ingebroken in de tent). Deze dagen hebben we veel doorgebracht met enkele reisgenoten. Zo hadden we afgesproken met Lee-Ann die tot Vic Falls was meegereisd. En tot twee dagen geleden hebben we minstens elke avondmaaltijd genuttigd met Andrew en Teresa (koppel uit Ierland die 4 jaar in Australie hadden gewoond en voordat ze voorgoed teruggingen nog een lange reis wilden maken) en Anna uit Amerika die hierna nog doorgaat naar Azie voor een paar maanden.

Uiteraard hebben we table mountain bezocht. Ik had een platte kale vlakte bovenaan verwacht, maar genoeg planten en rotsen die je weg belemmerde. We hebben met z'n allen, A. T. en A. ook, een mooie wandeling gemaakt van totaal 2,5 uur. De dag ervoor hebben we de ruige zee getrotseerd om naar Robbeneiland te gaan. Dat was erg speciaal. Een ex-gevangene en toerleider van de bekende mensen heeft ons rondgeleid. Iedereen hing aan zijn lip, wat kon die man vertellen en wat een humor. Zo wilde hij elk land aanwezig in zijn verhaal vermengen. Tja die Nederlanders, kaas in de morgen, kaas in de middag en kaas als avondeten. Ik geloof dat hij geen kaasliefhebber is, want ik zie het probleem niet echt. 's Avonds bij Waterfront gegeten wat een mooie omgeving is. Ik zou zo terug willen en dat gaan we zeker nog een keer doen. Een absolute aanrader. Na deze heerlijke drukke drie dagen, intussen ook auto geregeld. Zijn we gaan rijden. Tja toch wel even spannend aan de linkerkant van de weg, maar Sam had het snel onder de knieen. Eerst nog een stuk van de peninsula gezien voordat we onze weg maakte naar de wijnstreek. Geslapen in Stellenbosch wat een erg rijkeluisstadje is. Na een zeer winderige nacht in ons piepkleine tentje (hoofd en voeten raken de tent en we hebben net plaats voor 2 smalle matjes en een paar tasjes tussen ons in) zijn we doorgereden naar Franschhoek waar we samen met A. T. en A. een paar wijnproeverijen hebben gedaan. Nou dat ging er wel in hoor, heerlijk. 's Avonds hebben we heerlijk gebbq'd (braai) en zijn we tevreden in ons nog steeds piepkleine bijna door wind omver geblazen tentje gaan liggen. De volgende ochtend werden we vrolijk gewekt door een paard dat vlak naast onze tent zijn ontbijt aan het nuttigen was. Jeetje wat maken die beesten een lawaai tijdens het eten. Je zou er bijna wat van zeggen. Die dag zijn we naar Oudthoorn gereden en hebben we in Montagu een tussenstop gemaakt en heerlijk van een hot spring genoten. Het was eigenlijk meer een zwembad dat op zondag aardig vol zat. In het hostel van die avond was geen elektriciteit, gelukkig koken ze op gas, dus hebben we onze avondmaal bij kaarslicht genuttigd, ach was romantisch.

De dag erop is Sam met onze drie vrienden een grot ingegaan waarbij er ook op alle vier geklommen werd...hmmm die sla ik even over. Het was erg mooi en krap. Hierna had ik het leuke idee opgevat om met een detour naar de Garden Route te rijden via twee passen. Ik had alleen even niet gezien dat een daarvan niet geasfalteerd was, dus dat was best een spannende autorit door de bergen heen. Maar wederom schitterend. (mam jij had de auto elke vijf minuten stil gezet voor een foto :) ) De rit duurde dus iets langer dan gepland en hadden we maar besloten in Mosselbay te blijven slapen wat we eigenlijk over wilde slaan. Maar ja jullie weten onze planning inmiddels...die is er niet. 's Avonds chique gegeten in een restaurant. Heerlijke struisvogel echt een lekker stukje vlees. Mosselbay ligt er mooi tegen een heuvel in een baai (oh) aan een mooi strand. Er is ook een haven en dat hebben we geweten. Het is nog een wonder dat Sam niet op stond om naar zijn werk te gaan, want de misthoorns stonden geloof ik naast onze tent. Jeetje wat zijn die dingen hard, is een grazend paard niks bij. Toen konden we beginnen aan de bekende Garden route. Een route tussen het strand en de bergen in. Oh en wat is het genieten en niet je ogen dicht doen, want voor je het weet mis je iets moois of rij je tegen een wegoverstekende baviaan aan. Helaas was het wat bewolkt, maar we hebben genoten. Gisteren zijn we aangekomen in Nature's Valley. Een idyllisch plaatsje tussen de bomen. Een huis omringd met tuin, een bar/ontmoetingsplek met uitzicht over een vallei. Katten, honden, kippen en paarden het loopt allemaal vrij rond. Een waterval om naar toe te lopen en magic forest om in rond te dwalen. Het is hier een soort natuurparadijs al denkt Sam voornamelijk dat het een hippieparadijs is hahaha. We blijven hier vannacht ook nog. Vandaag hebben we verschillende wilde katten van dichtbij gezien in een opvanghuis. Erg veel geleerd en twee cheeta's van dichtbij (1 meter zonder hek of iets dergelijks) gezien. Bijzondere ervaring, maar ja wat is dat niet op deze reis haha.

Vanavond lekker zelf koken in de kant en klare keuken. We hadden pannen gekocht in het kader van we gaan kamperen, maar hadden even niet gedacht aan de hostel met kampeerplekken. Uiteindelijk hebben we de pannen nog niet nodig gehad en is zo'n alles bij de hand keuken toch erg makkelijk. Vanavond staat pasta op het menu en gisteren hebben we onszelf verwend met kaasfondue, tja je bent Nederlander of niet :)

lieve schatten nog 6 nachten dan zijn we weer thuis. Elke ochtend meld ik even hoeveel nachten nog en het voelt zo onwerkelijk en zo vertrouwd. Het is gewoon jammer dat de 6 maanden gewoon bijna voorbij zijn. Zeker nu het achter de rug is, is het nog gaver om aan het begin te kunnen staan.

antwoord: wij hoorden de regendruppels vallen op onze tent :)