duiken

Hallo,

We zijn er...de Filipijnen. Na een korte nacht, we hebben 2 uur geslapen, kwamen we gisterochtend (half vijf) aan op Manila. Zoal al eerder gezegd, hebben we niet echt een planning. Dus twee uur voordat we naar Manila vlogen toch maar besloten om naar Sabang (Mindoro eiland) te gaan. Ten eerste konden we hier met de bus/boot naar toe ipv vliegen en leek het voor mij wat leuker om daar niks te doen dan in Coron als Sam zijn duikbrevet haalt.

Zo ongepland in een nieuw land aankomen in de vroege uurtjes bracht voor mij toch wat spanning met zich mee. Je weet niet wat je te wachten staat en waar je terecht gaat komen. In eerste instantie moesten we ook nog een vlucht boeken naar Coron en zou die er nog wel zijn en dan aangekomen op het eiand, is er wel accomodatie? Aan de andere kant bedacht ik me ook dat het ergste wat kan gebeuren is dat er geen vluchten zijn en we een paar dagen in Manila zitten of nog ergens anders heen kunnen en/of dat je veel te veel betaald om te slapen. Geen kwestie van leven en dood dus, maar toch vond ik het wel spannend. Eenmaal in de bus naar het vliegtuig werd het minder (die trouwens 10 minuten te laat was, nooit leuk als je een vliegtuig moet halen en het kantoor is dicht :) ) en zeker toen we besloten hadden toch ergens anders heen te gaan waar we zonder vlucht naar toe konden.

In de vroege ochtend vervoer gezocht naar de bushalte. De alleraardigste mevrouw achter de balie kon wel een taxi voor ons bellen. 600 pesos, hahaha je denkt toch niet dat we 10 euro gaan betalen voor ongeveer 3 km. Dus maar zelf op zoek en uiteindelijk na wat onderhandelen 150 pesos betaald aan een taxichauffeur die zijn neus ophaalde als een boze stier...heel apart. Bij de bushalte waren we de taxi nog niet uit en werden we in de bus richting Batangas geduwd. De prijs was redelijk en hij zou binnen een kwartier vertrekken. Dat vonden we wat optimistisch gezien er nog maar 2 personen in de bus zaten en uit onze ervaring weten we inmiddels dat de bus rijdt als hij vol is. Tot onze verbazing ging de bus 20 minuten later rijden. Geprobeerd nog wat slaap in te halen tijdens de twee uur durende busrit, maar dat was vrij lastig gezien er om de 20 minuten verkopers de bus inkwamen om ons taart, hamburgers, kaassnacks en drinken te verkopen. Toen waren we bij de bootterminal waar we al snel onder de hoede werden genomen door een anders Filipino en ons uiteindelijk een retourtje Sabang verkocht. Wat hij er even niet bij vertelde is dat we naast die prijs ook nog ff environmental fee moesten betalen en nog een fee, maar waarvoor was me niet geheel duidelijk. Na ruim een uur wachten vertrok de uit de kluiten gewassen kano (Bangka) voor een 1 uur durende rit naar Sabang. Hier aangekomen werd we weer op sleeptouw genomen door een Filipino die ons van ene guesthouse naar andere sleepte tot we gevonden hadden wat we wilden. We zitten aan de waterkant, want er is hier bijna geen strand, in een ruime kamer. En waar Sam zijn brevet kan halen waarmee hij vanmorgen begonnen is. Gisteren heeft hij nog een poging gedaan om de theorie onder de knie te krijgen, maar de biertjes samen met andere duikers was duidelijk aantrekkerlijk en dat vond ik ook. Vanmorgen heeft hij zijn eerste les gehad samen met en andere duiker in wording. Eerst wat theorie via de bijo (tja wat zou dat nou zijn. Dat vroeg ik me ook af toen de instructeur dat gisteren zei. You can learn by book and bijo. Ik snapte er niks van, maar Sam knikte begrijpend naar hem. Bij de tweede keer bijo toch maar gevraagd wat het was...oh video. hahaha ze spreken hier de v uit als b net als de spanjaarden (niet verwonderlijk gezien het een Spaanse kolonie is geweest). Geloof me ik moet vaak mijn lachen inhouden als ze het hebben over plee (free), en peel (feel). Heel komisch. Sam heeft met filipino's samengewerkt en is inmiddels gewend aan deze uitspraken en snapt ze dus ook). Na wat oefeningen in het zwembad heeft hij al een echte duik in zee gemaakt en hij kwam erg enthousiast terug. Niet zo verwonderlijk want het is ook mooi. Nu is hij druk aan het studeren terwijl ik de volgende bestemming aan het uitzoeken ben op het zeer zeer trage internet.

Ik denk dat ik wel wat heb gevonden. Als Sam straks ook zijn brevet heeft, gaan we daar gewoon lekker gebruik van maken en mooie duiken maken. Er is een plaats waar je haaien kan zien en dat lijkt me machtig. Wel even kijken of het budget het toelaat.

Sabang is trouwens veel cement en huizen. Het is geen hele mooie kust lijn die trouwens maar 1 km lang is, gok ik. De straatjes zijn smal en de gebouwen zijn of hotels, duikscholen of discotheken. Verder zie je hier heel veel mannen met Aziatisch poppetjes (als je begrijpt wat ik bedoel ;) ). Maar het is erg relaxed, af en toe iemand die sieraden of fruit probeert te verkopen, maar na een aardig nee lopen ze rustig door. De mensen zijn hier heel vriendelijk en beleefd, maar we zoeken nog steeds naar die catch die ook hier aanwezig is. Het uitzicht vanuit de baai is heel erg mooi. Zo zaten we gisteren te eten boven het water, zodat je de golven hoorde (die we ook in de kamer horen) en dat was magisch. Dan prijs je jezelf heel gelukkig dat je hier mag zijn en sta je weer even stil bij het feit dat dit halfjaar echt uniek is.

lieve allemaal een zonnige groet van ons